yes we can!?

Niet authenticiteit is het criterium maar succes.
Als je niet briljant bent of bloedmooi kun je het schudden.
(Oscar Van Den Boogaard)

Succes is de nieuwe maatstaf en bovendien financieel en materieel zichtbaar. Hoe bereik je succes? Met een combinatie van eigen capaciteiten en volgehouden inspanning kan je niet anders dan succesvol ‘zijn’ dan wel ‘worden’. Je bent dus zelf ten volle verantwoordelijk voor je eigen succes (of falen).

De mens als ondernemer met maar één levensdoel: Succes!
Je moet ‘het’ maken zowel persoonlijk, professioneel als relationeel.

Jijzelf als meester van je bestaan. “Yes we can”, alles is mogelijk, voor iedereen! Als je maar genoeg je best doet en genoeg centen verdient dan kan je alles bereiken. Jawel, we zijn de managers van ons levensproject. De mens en zijn lot zijn maakbaar, op alle gebieden, alles is ten slotte te koop.

Nil volentibus arduum – (Niets is moeilijk voor hen die willen)

We leven in een prestatiemaatschappij waar onbegrensd ‘kunnen’ het nieuwe positieve werkwoord is geworden. Yes we can!

Ons leven is één groot pretpark! Genieten is de nieuwe hype. Yolo nietwaar? Je leeft maar één keer en genot is te koop. Je hoeft alleen maar de juiste producten te consumeren. Voor echt rijplezier, ongeëvenaard rijd je in een BMW. Op zoek naar het beste onder de zon? Drink Appelsientje. En u bent het toch ook waard om L’Oréal te gebruiken? Een wasmachine nodig? Miele, er is geen betere.  En bij Carrefour is het plezier inbegrepen bij de lage prijzen.

Alles is mogelijk, de mens en zijn lot zijn maakbaar en moest dit niet zo direct lukken kan je nog altijd moeiteloos schandalig rijk worden met Euro Millions.

We lopen met zijn alleen aan een economische leiband.

Loon naar werken, iedereen krijgt wat hij verdient en vooruitgang is een zaak van hard werken. Als jij ervoor kiest om op je luie kont te blijven zitten dan moet je daar de gevolgen van dragen. Tegenslag kan je overwinnen en toeval bestaat niet. Wie het niet maakt is schuldig.

Welkom in de samenleving van onbegrensde mogelijkheden waar zelfbestuur en zelfmanagement dé buzzwoorden bij uitstek zijn. Onze maatschappij biedt ons tenslotte alle kansen en ‘dat de besten mogen winnen’.  Succes is een keuze, mislukking evenzeer.

Nooit had de westerse mens het zo goed, nooit voelde hij zich zo slecht.(Paul Verhaeghe)

De opvatting dat iedereen met gelijke kansen aan de start verschijnt is een illusie. Niet iedereen is briljant, niet iedereen kan aan de hoge verwachtingen van deze tijd voldoen. In de struggle for life trekken we niet allemaal aan het langste eind.

De illusie van de maakbare mens zorgt voor gigantische verwachtingen.

De verkoop van ‘feel-good’ boeken swingt de pan uit. Gezonde mensen willen nóg gezonder worden want mislukking wijst op luiheid of op een stoornis.

In 1952 kwam de eerste DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) versie uit, 106 ziektebeelden werden er in vermeld, de DSM III in 1980 telde er meer dan 265. In 2013 verscheen de nieuwste versie, de DSM 5 met nog een gevoelige stijging van de ziektebeelden.

Vroeg of laat crashen velen in het pretpark van hun leven. 1 Kans op 7 dat je vroeg of laat te maken krijgt met een zware depressie in je leven, 1 op 5 van je collega’s kampt met een burn-out.

Een groeiende groep mensen voelt zich mislukt. Zij willen het ook maken maar slagen daar niet in. Onze prestatiemaatschappij baart depressieven en angstigen. Mensen worden geconfronteerd met vernedering, schuldgevoel en schaamte.

Zijn zij die niet meekunnen met de eisen van de prestatiemaatschappij de losers van vandaag of de kanariepietjes in de kolenmijn?

Yes we can?

Jij bent (niet) uniek!

Ergens las ik: “Ik ben apart, anders dan de anderen.” Yeah right.

We denken zo ontzettend bijzonder en uniek te zijn maar we zijn zo ongelooflijk hetzelfde. Mensen verschillen in het genoom (het geheel van alle genen van de chromosomen van een individu) slechts 0,1% van elkaar. Slecht nieuws dus voor wie denkt uniek te zijn. Van op een afstandje zijn we namelijk allemaal gelijk.

Nog moeilijker te verteren misschien: we zijn allemaal kuddedieren. We conformeren ons maar al te graag aan een of andere groep, buiten het clubje vallen doen we liever niet. Van nature zijn we geneigd om “erbij te willen horen”. Onze mening en gedrag aanpassen aan de groep? Natuurlijk, we zouden wel eens helemaal alleen kunnen komen te staan met onze uniciteit.

Maar niet getreurd, het zijn net de gelijkenissen die ervoor zorgen dat we ons onderling verbonden voelen, mét gelijkgestemden – uiteraard 😉

We koesteren met zijn allen de illusie uniek te zijn, hoe uniek is dat?

Dat heet dan gelukkig zijn

“Jou kan je gelukkig maken met een dode vogel”, ik vond het een geweldig compliment al was het destijds niet zo bedoeld vermoed ik. Ik moest er aan terugdenken toen ik vanmorgen in de auto zat, raampje open, relax een arm naar buiten bengelend  in de koele ochtendbries. Op de radio speelde zachtjes ‘Sunshine on my shoulders’ van John Denver en voor mij reed een auto met een sticker ‘Sunshine’ op de bumper, echt waar geen zever.

He ja, dacht ik, gelukkig zijn, dat is toch …. ja wat is dat eigenlijk? Zo simpel, zo alledaags, zo makkelijk, zo vanzelfsprekend. En toch soms zo moeilijk bereikbaar en veraf, een nauwelijks te bereiken ideaal als ik de geluksboeken in de winkels mag geloven met ronkende titels als “10 stappen naar succes en geluk”,  “Het geheim van gelukkig zijn” of “Gelukkig zijn doe je zo!”.  Gelukkig staan ze zij aan zij met tientallen andere ‘geluksbrengers’ . Het lijkt wel of we zijn met zijn allen wanhopig op zoek naar die ene zonnestraal van geluk.

Geluk is tegenwoordig een industrie. Nieuwe inzichten, ideeën, producten en behandelingen rijzen als paddenstoelen uit de grond. Geluk is big business.

“Gelukkig met een dode vogel” als titel van mijn eigen geluksboekje, dat is nog eens een idee!

Ik neuriede lachtend mee met John: “If I had a wish that I could wish for you I’d make a wish for sunshine for all the while.”

geluk

Leven in het nu

Leven in het nu heb ik altijd bijzonder vanzelfsprekend gevonden.
Zeg nu zelf, hoe kan je ergens anders leven dan in het ‘nu’?
Waar je ook mee bezig bent, wat je ook denkt of voelt, het gebeurt altijd op dit moment. Dwaal je af naar lang vervlogen tijden of maak je een sprongetje van blijdschap bij de gedachte dit weekend nu toch echt de lotto te winnen, het gebeurt op dit eigenste moment.
Leven in het nu, niets zo vanzelfsprekend als dat.

Nothing ever happened in the past; it happened in the Now. Nothing will ever happen in the future; it wil happen in the Now. (Eckhart Tolle)

Trouwens, we hebben allemaal een ‘instant’ leven. Vlug even op Facebook posten dat je nog wc-papier moet kopen en kijk, direct mag je je verheugen op een paar likes. Nog voor je naar de winkel vertrekt even op Twitter laten weten dat je het niet eens bent met de laatste besparingen die de regering wil doorvoeren. Hopsa, je bent nog niet zover of je snedige 140 tekens worden geretweet.
Wil je een auto kopen en heb je geen geld. Wanhoop niet, binnen de minuut kan je een lening afsluiten en voor je het weet heb je je buren de loef afgestoken met je nieuwste aanwinst. Heb je nog een hongertje na 20u, geen probleem, in de nachtwinkel vind je nog wel een knabbeltje. Veel te duur natuurlijk, maar je hebt ‘nu’ zin in die nootjes, niet?
Een dipje? De dokter schrijft je wel een pilletje voor en volgende week sta je alweer op tafel te dansen. Beetje overgewicht, och een maagverkleining is tegenwoordig ‘iets van nikske’, zo gefikst en de kilo’s vliegen er af.
Ja, ja, leven in het nu.

Maar misschien was het dat niet wat Jon Kabat-Zinn voor ogen had toen hij mindfulness in het westen introduceerde?

Extravert/Introvert (4)

Op 9 juni 2012 mocht (moest) ze een publieke lezing geven over ‘Flow, een integrale levenskunst’. Gevestigde waarden in het therapie landschap, toekomstige therapeuten en iedereen die geïnteresseerd was kon de voordracht bijwonen.
De lezing was grondig voorbereid, een PowerPoint presentatie zou het geheel met treffende beelden opluisteren. De tekst, die ze talloze keren voor de spiegel had geoefend, was doorspekt met hier en daar een grappige anekdote waarvan ze hoopte dat die gesmaakt zou worden en de boel luchtig zouden houden.

De zon straalde, een helder blauwe hemel, een tot aan de nok volle zaal toehoorders en zenuwen om U tegen te zeggen. De directeur van het instituut was aanwezig en ook haar externe lector, auteur van een paar bestsellers en gerenommeerd internationaal spreker.

Met bonzend hart, een droge mond en klamme handen begon ze om stipt 11u aan haar toespraak.
Zelfbewust (lijkend) keek ze de zaal rond en begon schijnbaar moeiteloos over ‘Flow’ te vertellen …
Haar lezing viel in goede aarde. Geen enkele keer haperde ze of was ze de draad kwijt. Ze had de hele zaal op haar hand en kreeg een daverend applaus na afloop.

Wat volgde was een etentje met familie en jawel, haar externe lector en zijn echtgenote. Ze wist dat over koetjes en kalfjes praten haar zou uitputten. Ze moest haar accu weer opladen voor haar optreden van die dag. Op kousenvoeten verdween ze naar het toilet waar ze een poosje op adem kon komen.

Hoe kan het dat een introvert iemand het klaarspeelt om in het openbaar te spreken? Hoe komt het dat die flamboyante tante die graag en veel aan het woord is zo rustig is en bijzonder goed kan luisteren als ze met haar nichtje op stap is?

“Dit boven alles: blijf trouw aan jezelf” aldus het citaat uit Hamlet (William Shakespeare) waar Polonius advies geeft aan zijn zoon. En zeker, als je te lang of te vaak een ‘onecht’ masker draagt kan je uiteindelijk opgebrand raken zonder te begrijpen waarom.

Maar wat als je het doet in het kader van je professionele roeping of uit liefde?

De ene gaat het al wat makkelijker af dan de andere, maar we kunnen ons allemaal pseudo-extravert of pseudo-introvert gedragen àls dit gesteund wordt door onderliggende waarden.

Introvert/Extravert (3)

Je kan om 8 uur ’s morgens opstaan en absoluut geen behoefte hebben aan een geanimeerd gesprek tijdens je eerste kop koffie van de dag. Om 8 uur ’s avonds kan je je super amuseren met je collega’s tijdens de borrel na het werk. Ontwikkelingspsychologen zijn het erover eens dat deze fluctuaties werkelijk bestaan én door de situatie beïnvloed worden.

Blijft de vraag of er, ondanks al die variatie, zoiets bestaat als een vaste persoonlijkheid.

Persoonlijkheidskenmerken bestaan echt en beïnvloeden ons leven diepgaand. In de loop van ons leven zijn ze betrekkelijk stabiel. Hippocrates, Milton, Schopenhauer, Jung en recente fMRI-scans bevestigen dit. (Een fMRI-scan is een variant op de MRI-scan waarmee de plaats van hersenactiviteit bepaald kan worden.)

Maar, daar heb je ook de situationisten die erin geloven dat er niet zoiets bestaat als een vaststaand ‘ik’. Er zijn verschillende ‘ikken’ die verschillen naargelang de situatie waarin iemand zich bevindt. Zij gaan er van uit dat gedrag van mensen veel beter te verklaren is vanuit omgevingsfactoren dan uit vaststaande persoonlijkheidskenmerken. Er is zelfs een stroming die twijfelt aan het bestaan van persoonlijkheidskenmerken.

Walter Mischel (Amerikaans hoogleraar psychologie) bevestigt dat persoonlijkheidskenmerken bestaan én dat ze doorgaans optreden in patronen. Ook hier een én-én verhaal:  er bestaat een wederzijdse beïnvloeding tussen persoonlijkheid en situatie.

Zou dat kunnen betekenen dat we ons gedrag zelf kunnen aanpassen binnen het spectrum waarover we beschikken? Kunnen we onze persoonlijkheid afstemmen op onze omgeving?

Wordt vervolgd …..

Introvert/Extravert (2)

Kleurrijk gekleed komt ze elke morgen goedgezind het bureau binnen om een kop koffie te drinken alvorens het werk echt te beginnen. Na zich kort geïnformeerd te hebben over de voorbije avond en nacht stapt ze vrolijk en met zwier de leefruimte binnen waar tien psychiatrische patiënten samen met haar hun ontbijt zullen nuttigen. Ze spreekt geanimeerd met hen, ze luistert aandachtig en voelt hun stemming feilloos aan. Ze maakt grapjes en lacht uitbundig. Ze is ernstig wanneer het moet. Ze blijft als een oase van rust staan als ze bemiddelt tussen onderlinge ruzies. Ze aanhoort de schrijnendste verhalen en troost. Een hechte band opbouwen met ieder van hen lukt zonder moeite. Ze is authentiek, betrokken en energiek.

Ze woont in een bosrijke omgeving waar ze elke avond alleen en in stilte een wandeling met de honden maakt. Ze is graag thuis waar ze leest of schrijft. Feestjes laat ze liefst aan zich voorbij gaan, een 1 op 1 gesprek gaat haar beter af …. als ze tijdig naar haar veilige cocon terugkan. Ze kiest voor een contemplatief leven.

Verbaasd het je als ik vertel dat het over een en dezelfde persoon gaat? Per situatie gedragen we ons verschillend. De introverte mens als wijs filosoof en de extraverte mens als onbevreesd leidersfiguur? Of zijn we allemaal een beetje van allebei?

Het debat over persoon versus situatie: staan je persoonlijkheidskenmerken werkelijk vast of veranderen ze naar gelang de situatie waarin je je bevindt?

Wordt vervolgd …..

Introvert/Extravert (1)

intro

Carl Jung, een Zwitsers psychiater en psycholoog, maakte de begrippen introvert/extravert tot de kern van zijn persoonlijkheidstypologie. Er bestaat niet zoiets als een zuiver extravert of zuiver introvert type. Je kan introvert en extravert zien als twee polen van een glijdende schaal en ergens op die schaal bevindt ieder van ons zich.

Een extravert persoon haalt zijn energie/inspiratie uit de wereld om zich heen. Zij laden zich op door samen te zijn met andere mensen, dingen te doen, plaatsen te bezoeken, zich te bewegen, … Kortom, zij hebben behoefte aan prikkeling van buitenaf.

Introverte mensen halen hun energie/inspiratie voornamelijk vanuit hun innerlijke belevingswereld. Zij zijn meer gericht op eigen gedachten, gevoelens en ideeën. Met andere woorden, zij hebben eerder de neiging om prikkels van buitenaf te vermijden om zich weer op te laden.

Het debat of introversie/extraversie een gevolg is van aanleg (nature) dan wel opvoeding (nurture) is verdrongen door het interactionisme, het inzicht dat beide factoren aan onze identiteit bijdragen en elkaar zelfs beïnvloeden.
Ook het debat omtrent persoon versus situatie heeft veld geruimd voor een meer genuanceerde visie.

Wordt vervolgd ….

Kennis als doel op zich of kennis als blauwdruk voor daden?

Kennis als doel op zich of
Kennis als blauwdruk voor daden?

Mijn broer is een ‘doener’, hij zet zijn kennis om in (succesvolle) daden. Mijn zoon begrijpt helemaal niet waarom ik zoveel opleidingen volg en daar vervolgens weinig of niets van omzet in daden, in ondernemen, in plannen maken en die vervolgens ook uitvoeren.

Mijn dochter zegt vaak: “Jij hebt soms van die super goede ideeën …. waar je uiteindelijk niets mee doet.

Ik ben gewoon hongerig naar kennis, inzichten, ideeën, …. ik ben een denker, een ‘voeler’ ook maar veel minder een ‘doener’.

Kennis als doel op zich of
Kennis als blauwdruk voor daden?

Persoonlijkheidstestjes

Ik ben gek op persoonlijkheidstestjes of ze nu in de Flair staan of in een of ander wetenschappelijk tijdschrift.

Op internet kwam ik een toch wel (voor mij) vrij accurate beschrijving tegen van wie ik ben, hoe ik in de wereld sta en deze ervaar, na het invullen van deze vragenlijst.
Het is een MBTI (Myer-Briggs Type indicator) test die de persoonlijkheid van mensen classificeert op basis van theorieën van Carl Gustav Jung.
De MBTI is het meest bekende persoonlijkheidsinstrument ter wereld.

In totaal onderscheid het instrument 16 persoonlijkheidstypes, op basis van vier dimensies:

  • Extraversion – Introversion
    Waar haal jij je energie vandaan?
  • Sensing – iNtuition
    Aan welke soort informatie besteed jij aandacht?
  • Thinking – Feeling
    Volgens welk proces neem jij beslissingen?
  • Judging – Perceiving
    Hoe ga jij het liefst om met de wereld om je heen?

Voor mij kwam het INFP-persoonlijkheidstype uit de test, en ja, ik herken mezelf hier helemaal in.
Benieuwd naar jouw ‘resultaat’? Doe de test 16 personalities en laat het me weten 🙂

Nederlandstalige MBTI-test

infp2

INFP persoonlijkheden zijn echte idealisten, zijn altijd zelfs in de slechtste mensen en gebeurtenissen nog op zoek naar een greintje goedheid, en willen altijd zaken verbeteren. Alhoewel ze als kalm, terughoudend of zelfs verlegen te boek kunnen staan, hebben INFP’s een innerlijke vlam en passie die niet te doven is. Aangezien ze slechts 4% van de bevolking uitmaken is het risico dat ze zich onbegrepen voelen voor het INFP persoonlijkheidstype helaas groot. Maar wanneer ze gelijkgestemde personen vinden om hun tijd mee door te brengen, dan is de harmonie die ze voelen een fontein van plezier en inspiratie.

Deel uitmakend van de Diplomaten (NF) persoonlijkheidsgroep worden INFP’s door hun principes geleid, in plaats van door logica (Analisten), opwinding (Ontdekkers) of uitvoerbaarheid (Schildwachten). Wanneer ze beslissen hoe verder te gaan, kijken ze naar eer, schoonheid, moraliteit en deugdzaamheid. INFP’s laten zich door de puurheid van hun intenties, en niet door beloningen of straffen leiden. Mensen die het INFP persoonlijkheidstype delen zijn terecht trots op deze kwaliteit, maar niet iedereen begrijpt de drijfveren achter deze gevoelens, waardoor ze tot isolatie kunnen leiden.

INFP’ers zijn veelkleurig in denken en spreken, coöperatief in het nastreven van hun doelen en informatief en intravert in hun contacten met anderen. Deze idealisten lijken kalm en gereserveerd maar zijn allesbehalve dat. Ze zijn zeer zorgzaam en gepassioneerd richting een paar bijzondere mensen of een nobel doel. Hun grootste wens is vrede en heelheid voor henzelf en de wereld.