Leven in het nu

Leven in het nu heb ik altijd bijzonder vanzelfsprekend gevonden.
Zeg nu zelf, hoe kan je ergens anders leven dan in het ‘nu’?
Waar je ook mee bezig bent, wat je ook denkt of voelt, het gebeurt altijd op dit moment. Dwaal je af naar lang vervlogen tijden of maak je een sprongetje van blijdschap bij de gedachte dit weekend nu toch echt de lotto te winnen, het gebeurt op dit eigenste moment.
Leven in het nu, niets zo vanzelfsprekend als dat.

Nothing ever happened in the past; it happened in the Now. Nothing will ever happen in the future; it wil happen in the Now. (Eckhart Tolle)

Trouwens, we hebben allemaal een ‘instant’ leven. Vlug even op Facebook posten dat je nog wc-papier moet kopen en kijk, direct mag je je verheugen op een paar likes. Nog voor je naar de winkel vertrekt even op Twitter laten weten dat je het niet eens bent met de laatste besparingen die de regering wil doorvoeren. Hopsa, je bent nog niet zover of je snedige 140 tekens worden geretweet.
Wil je een auto kopen en heb je geen geld. Wanhoop niet, binnen de minuut kan je een lening afsluiten en voor je het weet heb je je buren de loef afgestoken met je nieuwste aanwinst. Heb je nog een hongertje na 20u, geen probleem, in de nachtwinkel vind je nog wel een knabbeltje. Veel te duur natuurlijk, maar je hebt ‘nu’ zin in die nootjes, niet?
Een dipje? De dokter schrijft je wel een pilletje voor en volgende week sta je alweer op tafel te dansen. Beetje overgewicht, och een maagverkleining is tegenwoordig ‘iets van nikske’, zo gefikst en de kilo’s vliegen er af.
Ja, ja, leven in het nu.

Maar misschien was het dat niet wat Jon Kabat-Zinn voor ogen had toen hij mindfulness in het westen introduceerde?

Ik voelde het aankomen ….

Een hele dag achter de computer al googlend over WordPress omdat, ah ja, ik zet toch nog maar de eerste babystapjes in blogland en heb nog zoveel veel te leren. Maar in plaats van er één tutorial uit te kiezen om me in te verdiepen flits  ik als een  bezetene van site naar site. Niet dat ik er veel van opsteek, ik lees kijk maar met een half oog en surf dan verder, niet wetende waarnaar ik precies op zoek ben. Gewoon, in het wilde weg, dat ene oog moest maar eens iets ultra interessants oppikken waarbij er een (helder) lichtje gaat branden in mijn brein.

Tegelijkertijd  schieten zoveel ideeën door mijn hoofd waarover ik zou kunnen schrijven dat ik ook aan als een gekkin aan nieuwe stukjes begin. Ik werk ze niet helemaal uit, ofcourse not, want na 3 zinnen dient zich het volgende idee al ongeduldig  aan.

Ik voelde het aankomen …

Gelukkig ben ik deze namiddag uitgenodigd op een feestje …

Extravert/Introvert (4)

Op 9 juni 2012 mocht (moest) ze een publieke lezing geven over ‘Flow, een integrale levenskunst’. Gevestigde waarden in het therapie landschap, toekomstige therapeuten en iedereen die geïnteresseerd was kon de voordracht bijwonen.
De lezing was grondig voorbereid, een PowerPoint presentatie zou het geheel met treffende beelden opluisteren. De tekst, die ze talloze keren voor de spiegel had geoefend, was doorspekt met hier en daar een grappige anekdote waarvan ze hoopte dat die gesmaakt zou worden en de boel luchtig zouden houden.

De zon straalde, een helder blauwe hemel, een tot aan de nok volle zaal toehoorders en zenuwen om U tegen te zeggen. De directeur van het instituut was aanwezig en ook haar externe lector, auteur van een paar bestsellers en gerenommeerd internationaal spreker.

Met bonzend hart, een droge mond en klamme handen begon ze om stipt 11u aan haar toespraak.
Zelfbewust (lijkend) keek ze de zaal rond en begon schijnbaar moeiteloos over ‘Flow’ te vertellen …
Haar lezing viel in goede aarde. Geen enkele keer haperde ze of was ze de draad kwijt. Ze had de hele zaal op haar hand en kreeg een daverend applaus na afloop.

Wat volgde was een etentje met familie en jawel, haar externe lector en zijn echtgenote. Ze wist dat over koetjes en kalfjes praten haar zou uitputten. Ze moest haar accu weer opladen voor haar optreden van die dag. Op kousenvoeten verdween ze naar het toilet waar ze een poosje op adem kon komen.

Hoe kan het dat een introvert iemand het klaarspeelt om in het openbaar te spreken? Hoe komt het dat die flamboyante tante die graag en veel aan het woord is zo rustig is en bijzonder goed kan luisteren als ze met haar nichtje op stap is?

“Dit boven alles: blijf trouw aan jezelf” aldus het citaat uit Hamlet (William Shakespeare) waar Polonius advies geeft aan zijn zoon. En zeker, als je te lang of te vaak een ‘onecht’ masker draagt kan je uiteindelijk opgebrand raken zonder te begrijpen waarom.

Maar wat als je het doet in het kader van je professionele roeping of uit liefde?

De ene gaat het al wat makkelijker af dan de andere, maar we kunnen ons allemaal pseudo-extravert of pseudo-introvert gedragen àls dit gesteund wordt door onderliggende waarden.

Introvert/Extravert (3)

Je kan om 8 uur ’s morgens opstaan en absoluut geen behoefte hebben aan een geanimeerd gesprek tijdens je eerste kop koffie van de dag. Om 8 uur ’s avonds kan je je super amuseren met je collega’s tijdens de borrel na het werk. Ontwikkelingspsychologen zijn het erover eens dat deze fluctuaties werkelijk bestaan én door de situatie beïnvloed worden.

Blijft de vraag of er, ondanks al die variatie, zoiets bestaat als een vaste persoonlijkheid.

Persoonlijkheidskenmerken bestaan echt en beïnvloeden ons leven diepgaand. In de loop van ons leven zijn ze betrekkelijk stabiel. Hippocrates, Milton, Schopenhauer, Jung en recente fMRI-scans bevestigen dit. (Een fMRI-scan is een variant op de MRI-scan waarmee de plaats van hersenactiviteit bepaald kan worden.)

Maar, daar heb je ook de situationisten die erin geloven dat er niet zoiets bestaat als een vaststaand ‘ik’. Er zijn verschillende ‘ikken’ die verschillen naargelang de situatie waarin iemand zich bevindt. Zij gaan er van uit dat gedrag van mensen veel beter te verklaren is vanuit omgevingsfactoren dan uit vaststaande persoonlijkheidskenmerken. Er is zelfs een stroming die twijfelt aan het bestaan van persoonlijkheidskenmerken.

Walter Mischel (Amerikaans hoogleraar psychologie) bevestigt dat persoonlijkheidskenmerken bestaan én dat ze doorgaans optreden in patronen. Ook hier een én-én verhaal:  er bestaat een wederzijdse beïnvloeding tussen persoonlijkheid en situatie.

Zou dat kunnen betekenen dat we ons gedrag zelf kunnen aanpassen binnen het spectrum waarover we beschikken? Kunnen we onze persoonlijkheid afstemmen op onze omgeving?

Wordt vervolgd …..

Introvert/Extravert (2)

Kleurrijk gekleed komt ze elke morgen goedgezind het bureau binnen om een kop koffie te drinken alvorens het werk echt te beginnen. Na zich kort geïnformeerd te hebben over de voorbije avond en nacht stapt ze vrolijk en met zwier de leefruimte binnen waar tien psychiatrische patiënten samen met haar hun ontbijt zullen nuttigen. Ze spreekt geanimeerd met hen, ze luistert aandachtig en voelt hun stemming feilloos aan. Ze maakt grapjes en lacht uitbundig. Ze is ernstig wanneer het moet. Ze blijft als een oase van rust staan als ze bemiddelt tussen onderlinge ruzies. Ze aanhoort de schrijnendste verhalen en troost. Een hechte band opbouwen met ieder van hen lukt zonder moeite. Ze is authentiek, betrokken en energiek.

Ze woont in een bosrijke omgeving waar ze elke avond alleen en in stilte een wandeling met de honden maakt. Ze is graag thuis waar ze leest of schrijft. Feestjes laat ze liefst aan zich voorbij gaan, een 1 op 1 gesprek gaat haar beter af …. als ze tijdig naar haar veilige cocon terugkan. Ze kiest voor een contemplatief leven.

Verbaasd het je als ik vertel dat het over een en dezelfde persoon gaat? Per situatie gedragen we ons verschillend. De introverte mens als wijs filosoof en de extraverte mens als onbevreesd leidersfiguur? Of zijn we allemaal een beetje van allebei?

Het debat over persoon versus situatie: staan je persoonlijkheidskenmerken werkelijk vast of veranderen ze naar gelang de situatie waarin je je bevindt?

Wordt vervolgd …..

Introvert/Extravert (1)

Carl Jung, een Zwitsers psychiater en psycholoog, maakte de begrippen introvert/extravert tot de kern van zijn persoonlijkheidstypologie. Er bestaat niet zoiets als een zuiver extravert of zuiver introvert type. Je kan introvert en extravert zien als twee polen van een glijdende schaal en ergens op die schaal bevindt ieder van ons zich.

Een extravert persoon haalt zijn energie/inspiratie uit de wereld om zich heen. Zij laden zich op door samen te zijn met andere mensen, dingen te doen, plaatsen te bezoeken, zich te bewegen, … Kortom, zij hebben behoefte aan prikkeling van buitenaf.

Introverte mensen halen hun energie/inspiratie voornamelijk vanuit hun innerlijke belevingswereld. Zij zijn meer gericht op eigen gedachten, gevoelens en ideeën. Met andere woorden, zij hebben eerder de neiging om prikkels van buitenaf te vermijden om zich weer op te laden.

Het debat of introversie/extraversie een gevolg is van aanleg (nature) dan wel opvoeding (nurture) is verdrongen door het interactionisme, het inzicht dat beide factoren aan onze identiteit bijdragen en elkaar zelfs beïnvloeden.
Ook het debat omtrent persoon versus situatie heeft veld geruimd voor een meer genuanceerde visie.

Wordt vervolgd ….

Kennis als doel op zich of kennis als blauwdruk voor daden?

Kennis als doel op zich of
Kennis als blauwdruk voor daden?

Mijn broer is een ‘doener’, hij zet zijn kennis om in (succesvolle) daden. Mijn zoon begrijpt helemaal niet waarom ik zoveel opleidingen volg en daar vervolgens weinig of niets van omzet in daden, in ondernemen, in plannen maken en die vervolgens ook uitvoeren.

Mijn dochter zegt vaak: “Jij hebt soms van die super goede ideeën …. waar je uiteindelijk niets mee doet.

Ik ben gewoon hongerig naar kennis, inzichten, ideeën, …. ik ben een denker, een ‘voeler’ ook maar veel minder een ‘doener’.

Kennis als doel op zich of
Kennis als blauwdruk voor daden?

Persoonlijkheidstestjes

Ik ben gek op persoonlijkheidstestjes of ze nu in de Flair staan of in een of ander wetenschappelijk tijdschrift.

Op internet kwam ik een toch wel (voor mij) vrij accurate beschrijving tegen van wie ik ben, hoe ik in de wereld sta en deze ervaar, na het invullen van deze vragenlijst.
Het is een MBTI (Myer-Briggs Type indicator) test die de persoonlijkheid van mensen classificeert op basis van theorieën van Carl Gustav Jung.
De MBTI is het meest bekende persoonlijkheidsinstrument ter wereld.

In totaal onderscheid het instrument 16 persoonlijkheidstypes, op basis van vier dimensies:

• Extraversion – Introversion
  Waar haal jij je energie vandaan?
• Sensing – iNtuition
  Aan welke soort informatie besteed jij aandacht?
• Thinking – Feeling
  Volgens welk proces neem jij beslissingen?
• Judging – Perceiving
  Hoe ga jij het liefst om met de wereld om je heen?

Voor mij kwam het INFP-persoonlijkheidstype uit de test, en ja, ik herken mezelf hier helemaal in.
Benieuwd naar jouw ‘resultaat’? Doe de test 16 personalities en laat het me weten 🙂

Nederlandstalige MBTI-test

INFP persoonlijkheden zijn echte idealisten, zijn altijd zelfs in de slechtste mensen en gebeurtenissen nog op zoek naar een greintje goedheid, en willen altijd zaken verbeteren. Alhoewel ze als kalm, terughoudend of zelfs verlegen te boek kunnen staan, hebben INFP’s een innerlijke vlam en passie die niet te doven is. Aangezien ze slechts 4% van de bevolking uitmaken is het risico dat ze zich onbegrepen voelen voor het INFP persoonlijkheidstype helaas groot. Maar wanneer ze gelijkgestemde personen vinden om hun tijd mee door te brengen, dan is de harmonie die ze voelen een fontein van plezier en inspiratie.

Deel uitmakend van de Diplomaten (NF) persoonlijkheidsgroep worden INFP’s door hun principes geleid, in plaats van door logica (Analisten), opwinding (Ontdekkers) of uitvoerbaarheid (Schildwachten). Wanneer ze beslissen hoe verder te gaan, kijken ze naar eer, schoonheid, moraliteit en deugdzaamheid. INFP’s laten zich door de puurheid van hun intenties, en niet door beloningen of straffen leiden. Mensen die het INFP persoonlijkheidstype delen zijn terecht trots op deze kwaliteit, maar niet iedereen begrijpt de drijfveren achter deze gevoelens, waardoor ze tot isolatie kunnen leiden.

INFP’ers zijn veelkleurig in denken en spreken, coöperatief in het nastreven van hun doelen en informatief en intravert in hun contacten met anderen. Deze idealisten lijken kalm en gereserveerd maar zijn allesbehalve dat. Ze zijn zeer zorgzaam en gepassioneerd richting een paar bijzondere mensen of een nobel doel. Hun grootste wens is vrede en heelheid voor henzelf en de wereld.

Koetjes en kalfjes

Het mag gezegd zijn, praten over koetjes en kalfjes is een zeer ondergewaardeerde kunst.
Een kunst die ikzelf, spijtig genoeg, niet meester ben.

Ik kijk op naar de mensen die bij de bakker spontaan beginnen over het weer. Of de moeders die, als de galm van de schoolbel reeds lang verstild is, hun vergelijkend onderzoek over het ‘wast witter dan wit’ waspoeder verder zetten.  De nieuwtjes van Mit van achter den hoek, de dochter van Charel bakker, worden druk besproken tussen de shampoo-rekken in het grootwarenhuis. Klasse toch, als je dit kan!?

Als iemand vraagt hoe het met me gaat kom ik nog net tot een “Goed. En met jou?” En dan begint mijn hoofd te tollen om toch maar een vluchtig onderwerp te kunnen aansnijden.
Mensen die de ‘koetjes en kalfjes’- kunst verstaan beginnen dan een gesprek over …. ja over ‘niets’ in feite en toch smeren ze hun verhaal in het lang en in het breed uit. De kunstenaar tegenover luistert niet alleen (met een half oor) maar kan er nog een straffer verhaal aan toevoegen.

Respect. Dat lukt me niet.
Ik heb altijd de neiging om het gesprek tot een hoger (of dieper) niveau te willen tillen. Om tot zaken te komen die me werkelijk interesseren. Ja, ik ben geïnteresseerd in jouw diepste verlangens, je grootste angsten maar wat je gisteren gegeten hebt kan me eerlijk gezegd geen zier  schelen. Ik wil graag filosofische gesprekken voeren, de zin van het Leven bespreken, de betekenis van jouw gevoelens ontdekken.
En neen, ik ben heus niet zo’n droogstoppel. Als er gelachen mag worden sta ik, echt waar, op de eerste rij.

Maar toch, ik loop dus behoorlijk vast op de ‘koetjes en kalfjes’-kunst.

Gisteren nog, het gesprek begon nog maar net, vraagt mijn gesprekspartner wat ‘Vlaanderen Zingt’ eigenlijk voor een evenement is. Het tollen in mijn hoofd begon en meer dan een : “Euh ….. ‘Vlaanderen boven’ zingen enzo” mompelen kwam ik niet.

En ja, ik weet heus wel dat ‘Vlaanderen Zingt’ mensen samenbrengt op pleinen en markten om samen populaire liedjes die tot het collectief geheugen behoren te zingen. Maar op een cruciaal moment blijft die informatie in mijn hoofd vastzitten en komen er niet meer dan een paar onduidelijke woorden naar buiten getold.

Het mag gezegd zijn, het is een serieus werkpunt van me, een luchtig nietszeggend gesprek leren voeren.

PS: Toen het gesprek na mijn mompelen tot een einde kwam liep mijn gesprekspartner ‘Vlaanderen boven’ neuriënd de andere kant uit. 😉

Verbinding

“We are like islands in the sea, seperate on the surface
but connected in the deep”
~~William James ~~